داشتن یک مراقب کودک در منزل از بسیاری جهات برای شما بهتر است. پرستار کودک در بسیاری از موارد از شما با تجربه تر است و آموزش های لازم را دیده است . او توانایی بیشتری برای حل مشکلات نوزاد تازه به دنیا آمده ی شما دارد.
هنگام مصاحبه با پرستار کودک تمامی صحبت های خود را با او ضبط کنید تا یک بار دیگر بادقت گوش کنید و به نکات لازم توجه کنید. از او درباره سوابقش بپرسید و اینکه در صورت امکان نام و شماره تماس کارفرمای قبلی خود را در اختیار شما قرار دهد. اگر بتوانید با کارفرمای سابق او صحبت کنید و دلایل عدم تمدید قرارداد را جویا شوید بهتر می توانید در مورد استخدام کردن او تصمیم بگیرید.
در مورد هویت او و مدارک شناسایی او محل زندگی و خانواده هم باید اطلاعاتی داشته باشید. اگر از طریق موسسه های معتبر درخواست پرستار نوزاد داده اید، حتما از مووسه در مورد مدارک ضمانتی و شناسایی او سوال کنید.
سوالات زیر به شما کمک میکنید بیشتر او را بشناسید و بتوانید ارزیابی نمایید:
نکات ایمنی
رعایت این موارد به نگهداری از کودک در منزل کمک میکند در صورت بروز حوادث غیر مترقبه با آرامش بیشتر بتواند موقعیت پیش آمده را مدیریت نماید.
انتخاب یک پرستار کودک مناسب یکی از موضوعات چالش برانگیز برای خانواده هاست. پرستار کودک باید فردی با تجربه و با حوصله و قابل اطمینان باشد. همچنین باید آموزش های لازم را جهت نگهداری از کودک در منزل دیده باشد تا بتواند نقش موثری در مراقبت و پرستاری از کودک داشته باشد.
ایمنی کودک باید در اولویت باشد.
پدر و مادر همیشه نگران این مسئله هستند که آیا کودک در شرایط ایمن مراقبت می شود یا خیر. بنابراین مهمترین وظیفه پرستار این است که کودک را از آسیب های فیزیکی محافظت نماید.
پرستار باید هم در خانه هم در محسط بیرون حواسش به آسیب های احتمالی به کودک باشد. اسباب بازی های خطرناک، زمین بازی، وجود استخر در حیاط یا پارک بازی، دوچرخه و بسیاری از وسایل دیگر میتواند در صورت بی احتیاطی پرستار خطرساز باشند.
اسباب بازی ها بعد از پایان بازی باید باید سر جایشان مرتب شوند تا از بروز حادثه جلوگیری شود. همچنین پرستار کودک باید مراقب ارتباط کودک با غریبه ها باشد.
یک پرستار کودک باید تمامی امور مربوط به منزل را انجام دهد. کارهایی مانند تمیز کردن خانه، جارو کردن، گردگیری، پختن غذا و شستن ظروف، مرتب کردن اتاق کودک، جمع اوری اسباب بازی ها و .. همگی به عهده پرستار می باشد.
پرستار کودک باید تا حدی کمک های اولیه را بلد باشد. پدر و مادر باید با خیال راحت کودکشان کنار او بگذارند. در مواردی که نیاز به پانسمان و شستشوی زخم شد، پرستار باید توانایی انجام این کار را داشته باشد. یا اگر کودک دچار سوختگی سطحی، بریدن قسمتی از انگشت شد پرستار باید بتواند اقدامات اولیه را انجام دهد. او همچنین باید وضعیت پزشکی کودک را بداند و شماره های اضطراری را داشته باشد تا در مواقع ضروری از آنها استفاده کند. شماره هایی مانند آتش نشانی، پلیس، امبولانس و …
یک پرستار کودک باید بتواند فعالیت هایی جهت ارتقا سطح هوشیو خلاقیت کودک داشته باشد. باید برای تمام زمانهایی که با کودک سرو کار دارد، برنامه ریزی کند. چه در داخل خانه و چه در بیرون منزل فعالیت هایی که خلاقیت کودک را ارتقا دهد می تواند به بهبود رابطه پرستار و کودک کمک کند. هر چقدر میزان تعاملات بیشتر باشد، رابطه ی عمیق تری میان کودک و پرستار شکل می گیرد که این امر در نهایت هم به نفع کودک بوده و هم به نفع پرستار می باشد.
یکی از امور مهم در مورد مراقبت از کودک، توجه به تغذیه او می باشد. پرستار کودک باید با مشاوره با والدین تمامی نیازهای تغذیه ای کودک را در برنامه غذایی وی بگنجاند. همچنین پرستار باید روشهای درست نگهداری از مواد غذایی و نحوه ترکیب آنها را بلد باشد. استفاده درست از مواد غذایی می تواند نقش موثری در رشد جسمانی کودک داشته باشد. توجه به عادات غذایی خانواده در کنار رعایت اصول بهداشتی و پزشکی از وظایف پرستار در منزل می باشد.
1- پرورش و مراقبت از کودکان در منزل کارفرما
2- آماده سازی مواد غذایی موردنیاز برای کودکان و غذاهای مورد نیاز نوزادان مانند حریره بادام و سوپ های مخصوص
3- تعویض پوشک نوزاد
4- رسیدگی به امور درسی کودکان مانند دیکته گفتن وکمک برای انجام تکالیف درسی
5- مشارکت در فعالیت های تفریحی و ورزشی، درست کردن کاردستی، آموزش صنایع دستی، بازی های فکری و …
6- تربیت کودک با روشهای مورد نظر والدین و تحت نظر آنها
7- نگهداری محیط خانه به صورت ایمن و تمیز و مرتب
8- مرور رفتار های کودک و ارائه گزارش روزانه به والدین
9- انجام امور خانه داری و نگهداری از کودک در منزل
10- توجه به زمان استراحت کودک و توجه به میان وعده ها
پدر و مادر شدن به غیر از احساس شادمانی، دردسرهای فراوانی نیز به دنبال دارد. درست مانند این است که یک قرارداد بیست و چند ساله امضا کرده باشید. آرزوهای ضد و نقیض زیادی هستند که در سرتاسر دوران کودکی وجود دارند و حتی به سالهای نوجوانی هم کشیده میشوند.
کودکان با ذهنیتی مختص خودشان متولد میشوند. بعضی از کودکان نسبت به سایرین لجبازتر هستند. همه کودکان گاهی لجبازی میکنند و این رفتار میتواند علل گوناگونی داشته باشد. علت لجبازی میتواند ترسهای غیرمنطقی یا مقاومت در برابر تغییر باشد. لجبازی کودکان گاهی موجب شرمندگی شما میشود. در چنین مواقعی واکنش والدین خشم و عصبانیت است؛ چرا که احساس میکنند رفتار کودک در تقابل با قدرت و اختیار آنهاست. با این وجود پدرها و مادرها نمیدانند که خشم آنها فقط به آتش لجبازی بیشتر کودک دامن میزند.
در اینگونه مواقع، والدین باید صبور باشند. در وهله اول باید ریشه لجبازی کودک را کشف کنند. باید آرام و خونسرد و با دانش و درک کافی فکر کنند تا این موقعیتها را به لحظاتی مسرتبخش بدل کنند. آنها باید بینش خود را بر اساس رفتار کودک تنظیم کرده و آرامش و خونسردی را پیشه کنند یا از کسی در مورد نگهداری از کودک در منزل کمک بگیرند.
نکاتی که میتوانند کارساز باشند
لجبازی را یک ویژگی منفی ندانید بلکه به آن با دید مثبت نگاه کنید.
لجبازی کودک میتواند نشانه این باشد که او به فکر خودش است و میتواند قاطعانه افکار و عقاید خود را به زبان آورد.اگر موضوع چندان جدی نیست، هیچ ضرری ندارد که با کودک خود مذاکره کنید و به توافق برسید.
بیش از حد واکنش نشان ندهید. دیدگاه خود را به آرامی برای کودک شرح دهید.
گاهی اوقات بهترین روش مقابله با بیادبی کودک، این است که در این باره با او گفتگو کنید. زمانی با او حرف بزنید که هر دو آرام شده باشید.
مشکل را شناسایی کنید
مشکل را شناسایی کنید و به کمک خود کودک، دنبال راه حل بگردید. به این ترتیب او دیگر شما را دشمن خود نمیداند.
اگر از کودک خواستید کاری را انجام دهد، برای پیشگیری از مشاجره مزاحم کار او نشوید.
رفتار محترمانهای نسبت به کودک داشته باشید. به او احترام بگذارید. روشهای تربیتی ما بزرگترها، احترام ناشی از ترس کودک را به همراه دارد.
وقتی از کودک میخواهید کاری را انجام دهد، قاطع باشید. شما که نمیخواهید در حقتان لطف کند. همچنین عواقب نافرمانی را به او متذکر شوید.
یکی از بهترین روشهای احترام گذاشتن به کودک، این است که در روشهای انضباطی خود مهربان و قاطع باشید. مهربانی، نشانه احترام شما به کودک و قاطعیت، نشانه احترام شما برای کاری است که باید انجام شود.
از کودک درخواست منطقی کنید
یادتان باشد درخواستهای شما از کودک باید منطقی باشند.
فراموش نکنید وقتی کودک همکاری میکند و رفتار خوبی از خود نشان میدهد، او را تشویق کنید.
کودکان لجباز احساس میکنند، یکی باید برنده شود و دیگری باید ببازد. برای چنین موقعیتی، طرز فکر برنده- برنده، بهترین راهحل است. به نیازها و خواستههای کودک پاسخ دهید. به او بگویید که پدر و مادر هم میخواهند برنده باشند و آیا راهحلی را سراغ دارد که به نفع شما و خودش باشد؟
وقتی پدر و مادر احساس میکنند اوضاع وخیم شده است، باید به دنبال روشهای درمانی باشند. قرار نیست به رفتار بد کودک پاداش بدهید بلکه باید در رابطه خودتان با او تجدید نظر کنید. دنیا را از دریچه چشمان کودک خود ببینید.
علاوه بر نکات فوق، باید یادتان باشد که صبر بسیار مهم است. اگر صبر و تحمل خود را از دست بدهید، نمیتوانید کودک لجباز خود را کنترل کنید.
یافتن پرستار خوب برای کودک ارزش جستجو کردن را دارد. راهنمایی های زیر در مورد آن چه که باید در پرستار کودک به دنبال آن باشیم را استفاده کنید تا بهترین نتیجه را از روند مصاحبه بگیرید
در روند مصاحبه تان باید به دنبال چه ویژگی هایی در پرستار کودک باشید؟
علاوه بر پاسخهای رضایت بخش به سوالات مصاحبه تان، مطمئن شوید که متقاضی دارای شرایط زیر است:
ظاهر مناسب – شما نمیتوانید یک کتاب را از روی جلدش قضاوت کنید؛ اما اینکه یک پرستار کودک بالقوه چقدر خوب از خودش مراقبت میکند، راهی برای پیش بینی این است که چقدر خوب از کودک شما مراقبت خواهد کرد. آیا پرستار کودک مورد نظر خوب لباس پوشیده و مرتب است؟ (اهل مُد بودن مهم نیست، اما ناخنهای کثیف و موی نشسته نشانه های بدی هستند).
تعامل خوب با کودک شما – بخشی از مصاحبه باید شامل رویارویی پرستار کودک با کودک شما باشد. آیا متقاضی صبور، مراقب و با دقت به نظر میرسد؟ آیا با نگه داشتن و بازی با کودک شما راحت است؟ اینکه کودک شما گریه کند یا بی علاقه به نظر برسد باعث شکسته شدن معامله نمیشود (ممکن است کودک نسبت به غریبه ها اضطراب داشته باشد). آن چه که مهمتر است این است که متقاضی پرستار کودک چطور به این موقعیت رسیدگی میکند.
پرسیدن سوالات مناسب – سوالات متقاضی روش دیگری برای ارزیابی خوب بودن او به عنوان پرستار کودک برای خانواده ی شماست. برای مثال این سوال که “آیا کودک زیاد گریه میکند؟” ممکن است نشان دهنده ی این باشد که وی با رفتارهای طبیعی کودکان آشنا نیست (بیشتر نوزادان زیاد گریه میکنند). اگر پرستار کودک بیشتر سوالاتی درباره ی زمان غذای خودش و اینکه چه غذایی خواهد خورد بپرسد تا اینکه در مورد مسائل مربوط به مراقبت از کودک سوال بپرسد، نشانه ی خوبی نیست. اینکه اصلا هیچ سوالی نپرسد (یا هیچ نظری ندهد) هم میتواند بیانگر این باشد که به هر کار دیگری به غیر از کار شما ممکن است علاقمندتر باشد یا اینکه توانایی ارتباط برقرار کردن ندارد که در هر دو صورت برای مراقبت از کودک شما مناسب نیست.
سوالاتی که باید از خودتان پس از انجام مصاحبه بپرسید
اگر زمانی وجود داشته باشد که باید به احساس خود اعتماد کنید، آن زمان هنگامی است که تصمیمات مهمی در مورد مراقبت از کودکتان میگیرید. بنابراین اگر احساس خوبی نسبت به یک متقاضی پرستار کودک ندارید، احتمالا احساس شما درست است. حداقل احساسات اولیه خودتان را پس از انجام مصاحبه یادداشت کنید. از خودتان بپرسید:
آیا این پرستار کودک باهوش به نظر میرسد؟ داشتن توانایی تعامل مناسب با شما، دنبال کردن دستورالعملها و متکی به خود بودن مشخصههای اصلی هستند که باید در اول لیست شما در خصوص آنچه که باید به دنبالش در یک پرستار کودک بگردید، باشند. همچنین پرستار کودک باید بتواند برای کودک شما کتاب بخواند و کودک را به روشهای مهیج مشغول کند. نگهداری از کودک در منزل نقش به سزایی در تربیت فرزند شما دارد پس در انتخاب آن باید توجه خاصی داشت.
آیا شما دو نفر با هم جور بودید؟لازم نیست که بهترین دوستان هم شوید، اما شما میخواهید احساس کنید که میتوانید با پرستار کودکتان در مورد مسائل حساس صحبت کنبد. برای اینکه این ارتباط به خوبی برقرار شود، لازم است که همواره با هم در تماس باشید، بنابراین یک پرستار کودک خوب باید به همان میزان که با کودک شما راحت است با خود شما هم راحت باشد. آیا صحبت کردن با پرستار کودک راحت بود؟ آیا حس شوخ طبعی داشت؟ آیا مایل بود که همه ی اتفاقات عجیب و غریب و حتی مسخره در مورد کودکتان را برای شما تعریف کند یا حس میکنید که گرفتن اطلاعات در مورد اینکه کودکتان روز را چگونه سپری کرده مثل کشیدن دندان برای پرستار کودکتان سخت خواهد بود؟
آیا این پرستار کودک قابل اعتماد به نظر میرسد؟ دیر رسیدن برای مصاحبه (حتی با داشتن عذر) ممکن است نشانه ی این باشد که وی در عمل کردن به برنامه یک مشکل دارد.
آیا این پرستار کودک از نظر فیزیکی قادر به انجام این کار به نظر میرسد؟ آیا پرستار کودک پس از بالا رفتن از پله ها برای رسیدن به محل نگهداری کودک غر میزند و ابراز اوقات تلخی میکند؟ اگر چنین است، تصور کنید که هر روز چهار بلوک پیاده روی تا پارک را چطور انجام خواهد داد – یا اینکه هنگامی که کودک شما بزرگتر شد و تازه به راه افتاد، این پرستار کودک چطور یک کودک تازه به راه افتاده را دنبال خواهد کرد.
نگهداری از کودکی که کودک خود شما نباشد ممکن است کار سختی باشد، برای این منظور باید همه تلاشتان را بکنید که کودک را به خوبی بشناسید.
باید از سن کودک و یا نوزاد در مرحله اول سوال کنید.
اگر سن شما کم است ( حدود 20 الی 25 سال) بهتر است از کودکانی که بالای 10 سال دارند نگهداری کنید.
در این سن کودکان بیشتر کارهای خود را خودشان انجام میدهند و اگر با شما ارتباط خیلی خوبی برقرار نکنند، می تواند خود را سرگرم کند.
اگر سن شما بالاتر باشد می توانید از کودکان کوچکتر نیز نگهداری کنید، در هر صورت هر چه سن کودک کمتر باشد مسئولیت شما بیشتر خواهد بود.
بدون توجه به سن کودک و توانایی های او هرگز کودک را تنها نگذارید. این شما هستید که مسئولیت نگهداری از او را به عهده گرفته اید.
هنگامی که قرار است شما وظیفه نگهداری از کودک در منزل را به عهده بگیرید سوال های لازم را از او و خانواده بپرسید
به محض ورود به منزل اطلاعات ضروری شامل شماره تلفن پدر و مادر و یک آدرس برای مواقعی که نیاز شد مانند محل کار مادر یا پدر و یا منزل یکی از اقوام را در اختیار داشته باشند.
پدر و مادر باید اطمینان حاصل کنند که شما به نظم و انضباط اعتقاد دارید و نمیگذارید درخواست های کودک موجب بی نظمی در امور منزل و نگهداری از کودک شود. همچنین در مورد ساعات خوابیدن باید اصول خاصی داشته باشید و سر ساعت بخوابید و به موقع بیدار شوید تا در تمامی زمانهایی که نیاز است به امور کودک بپردازید.
حواستان باشد در استفاده از سایتها و شبکه های تلویزیونی و گوشی های تلفن همراه در حضور کودک کلیه جوانب را در نظر بگیرید.
داشتن چند بازی فکری متناسب با سن و جنسیت کودک، فیلم های مناسب، ابزار آموزشی، مداد رنگی، اسباب بازی و کتاب های راهنما برای خودتان شما را یک گام به موفقیت در بهترین پرستار کودک بودن نزدیک می کند.
ممکن کودکان گاهی رفتارهای خطرناک بکنند، مانند پرتاب اشیا و داد و فریاد، شما در آن مواقع عکس العملی را انجام دهید که در مواجهه با خواهر و برادر خودتان انجام میدهید. در صورتی که نیاز شد با پدر و مادر کودک حتما مشورت نمایید و خونسردی خود را حفظ کنید.
یک پرستار کودک فقط زمانی می تواند تلویزیون نگاه کند که کودک نیز همراه وی تماشا کند آن هم با اجازه والدین کودک، زیرا تماشای تلویزیون گاهی تمرکز پرستار را کاهش داده و وی متوجه بدرفتاری و یا آسیب دیدن و نیازهای کودک نمی شود.